به دلم گفتم ای ساده فراموشش کن تا کجا چشم بر این جاده فراموشش کن
دست برداراز او خاطره بازی کافیست
فرض کن گل نفرستاده فراموشش کن ان نگاه اخر رو دلم
جامانده پیش او برده و پس داده فراموشش کن
مردمان قله نشینند هنوز دل که در دره نیفتاده فراموشش کن
گفتم تکه غزل را بفرستم نزد دلش دل ولی گفت نشو ساده فراموشش کن
به شما برنخورد غزل بودو گذشت اتفاقی یست که افتاده فراموشش کن
نمی دانم خدای اشکها کیست؟تفاوت بین چشمها چیست؟تو چشمت موقعیت را می شناسد
ولی من گریه ام دست خودم نیست گریه هایم گریه های بی صداست عشق من دریای بی انتهاست
ردپای اشکهایم را بگیر تا بدانی خانه ی عاشق کجاست
